Click here for English version

Door Heleen Luyt

Op 4 augustus 2020 hebben wij afscheid moeten nemen van onze zus Anneke. Zij overleed nadat zij in november 2019 de diagnose van een ongeneeslijke ziekte kreeg.

Anneke richtte in 2003 de stichting Hans van Bokkem Foundation op, ter nagedachtenis aan haar man Hans van Bokkem die op 19 mei van dat jaar door een tragisch ongeval om het leven kwam. Hans en Anneke hadden jarenlang in Afrika gewoond. Het was het continent waar zij beiden hun hart aan hadden verloren. Al tijdens hun leven ontstond het idee om later, na hun pensionering, iets goeds te doen voor de kinderen van Afrika. Door het overlijden van Hans op de jonge leeftijd van 51 jaar, kreeg deze wens vroegtijdig een invulling. De stichting Hans van Bokkem Foundation werd opgericht met als doel de naam van Hans, in zijn geest en volgens zijn levensvisie, te doen voortleven en hun idealen te verwezenlijken: kinderen in Afrika helpen bouwen aan een toekomst, door middel van onderwijs. Alleen zo zouden de kinderen in Afrika een kans krijgen op een betere toekomst.

Anneke heeft sinds de oprichting van de stichting al haar kennis en kunde ingezet om de stichting succesvol te maken. Vol passie en gedrevenheid ging zij op zoek naar partners waarmee zij samen de bovenstaande doelen zou kunnen realiseren. Zij vond een aantal kleinschalige organisaties, die veelal, net zoals de Hans van Bokkem Foundation, waren voortgekomen uit privé-initiatieven. Deze organisaties hadden in Afrika al scholen opgezet en werden geleid door zeer toegewijde mensen, te weten Atty Hammer-Roos van stichting Sibusiso, Philippe Krynen van Partage Tanzania en Fred Meijer van Christian Childcare Program Nederland. Allen zeer bevlogen en deskundige partners om (letterlijk) samen iets moois te kunnen bouwen. En daarnaast voor Anneke persoonlijk van grote waarde vanwege de vriendschap, steun en verbondenheid die zij voelde met hen. De stichting was Anneke’s ‘lifeline’ en Atty, Philippe en Fred speelden daarin een hoofdrol. Daarom heb ik hen gevraagd een kort stukje over Anneke te schrijven, wat u hierna aantreft. Ik dank hen hiervoor hartelijk.

Zoals al gezegd, de stichting was Anneke’s levenswerk. Sinds de start was zij altijd bezig voor de stichting. Anneke vond het vaak heel moeilijk dat zij dit werk alleen, en niet samen met Hans, kon doen. Ze was perfectioniste en vroeg zich altijd af of het niet beter kon. Ze vond het heel fijn om over de stichting te praten, haar ideeën te toetsen, advies te vragen voor zaken die ze uitdagend of ronduit moeilijk vond. Maar haar toewijding en kracht brachten altijd oplossingen.

Het resultaat is bekend: in de periode van 2004 tot 2010 heeft de stichting de bouw van zes scholen en een hostel (mede) gefinancierd. Daarnaast heeft de stichting alle jaren, tot op de dag van vandaag, een financiële bijdrage geleverd aan het onderhoud en aanvullende bouwwerkzaamheden van de scholen. Daarnaast is ook altijd een structurele bijdrage aan de operationele kosten geleverd. Daarmee heeft Anneke, met de stichting, een blijvende impact gemaakt op vele levens van kinderen in Afrika door hen een kans op een betere toekomst te geven. Anneke was geliefd bij de kinderen. Niet voor niets werd zij door hen ‘mama Anneke’ genoemd, een naam die zowel van liefde als respect getuigt.

Met het overlijden van Anneke houdt de stichting Hans van Bokkem Foundation niet op te bestaan. De stichting beschikt over voldoende middelen om de bestaande scholen voor tenminste de komende 10 jaar te blijven ondersteunen. Dit is de erfenis die Anneke achterlaat, samen met haar geliefde Hans. En ondanks dat de stichting niet haar naam draagt, zal ook Anneke’s naam en nagedachtenis met de stichting voortleven.